GiRESUN ALUCRA ARMUTLU KÖYÜ

           Kimimiz Ýstanbul'da kimimiz Ordu'da... Birleþtiðimiz yer ise Armutlu.. O kadar küçük bir yer olmasýna raðmen yüreklerimizde ne kadar büyük oysaki. O daðlarý taþlarý. Yayla yolunun o ata kokan taþlarý,bayýrlarý.... Hangisi Armutlu'muzu anlatabilir ki... Yada hangisi yüreðimizdeki Armutlu hasretini dindirebilir ki.....

          Gurbet ellerden yola çýkarýz...Önce Karadeniz havasý gelir burnumuza seviniriz...Yollar gitgide tükendikçe Giresun'un fýndýk tarlalarý çarpar gözümüze.Arabanýn sinyali yanar ve bir sapaktan döner.Sapaktan gidilecek yerler gözümüze çarpar:Alucra

          Alucra'ya yaklaþtýkça yüreðimizdeki þýmarýk çocuk birden uyanýverir.Belki yýllardan beri Alucra giriþini görmemiþizdir ama ne güzel görünür gözümüze...Tabelayý okuyunca tüylerimiz diken diken olur ve yüzümüzde o anda nedendir bilinmez bir tebessüm oluþur.Ýþte Alucra'mýz iþte kültürümüz iþte atalarýmýz ve iþte vatanýmýz....... Alucra'dan eksiklerimizi alýrýz atlar arabaya yola devam ederiz.Yeni yolumuz Moran'dan aðrý baþlarýz.Yýlan gibi kývrýlan yol bitmek bilmez.Çünkü sonunda Armutlu'muzu görmek var....

        Subaþý Köyü'nü ve Kavaklýdere Köyü'nü aþtýktan sonra Alo alo dedemizin yani Hidayet dedemizin çeþmesi karþýlar bizi Kayalý Deremizde... Belki çeþmenin suyu akmýyordur ama o çeþme bizim için çok önemlidir.Çünkü gurbet elde Armutlu'muz için yüreðimizde bir þelaledir... Yavaþ yavaþ týrmanýrýz Armutlu'ya doðru.Birden bir iki evin bacalarý görünür.Kalbimiz de ufak bir çarpýntý olur.Bu çarpýntýya güleriz ve kendi kendimize 'dur biraz sakin ol geldik iþte' deriz.

        Týrmanma sonunda bir tabela ARMUTLU KÖYÜ RAKIM:1700 O anda arabanýn daha hýzlý gitmesini isteriz çünkü bizim bekleyen o kadar çok þey var ki...Yol aldýkça araba Ýbrahim Dayý'yý görürüz ' Hoþgeldiiiiizz' diyerek bir karþýlama....Sonra Kerem Dayý sonra Davut Dayý ve sonra ve sonra daha kimler yok ki.... Þimdi Armutlu'da ne yapsak. Kazan Gölüne mi gitsek.Yaylaya mý çýksak.Dikenocaðý'na mý gitsek.Menteþe Çukuruna mý.Ýnce Sulakta mý su içsek Emirpýnarýn'nda mý ne yapsak.....Yaylaya çýkalým Sezen'in yoðurdunu yiyelim Hafize'nin pancar çorbasýný.Kiraz Teyze'mizin elini öpelim.Büyüklerimizin gönüllerini alalým. Ben isterim ki bütün hemþerilerimi yazýn köyümüzde görmek ve hepimiz tek bir yürek olup birleþmek.Bunu da bize gerçekleþtirebilecek tek bir nokta var o da .............

                ARMUTLU ARMUTLUN ARMUTLUM ve en doðrusu ARMUTLUMUZ..............